Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، اگر بخواهیم در روی زمین تصویری از جهنم را پیدا کنیم، حتما به سراغ آتشفشان‌ها خواهیم رفت. اما این پدیدۀ طبیعی در عین اینکه هولناک و مرگبار است، خیره‌کننده و تماشایی هم هست؛ هیچ کس نیست که دلش نخواهد از یک فاصلۀ امن به فوران عظیم و مهیب توده‌های خاکستر و دود و گدازه نگاه کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 رودخانه‌های آتشین که در دل جنگل‌ها و حتی در میان یخ و برف جاری می‌شوند، یکی از مسحورکننده‌ترین جلوه‌های طبیعت سیارۀ ما هستند. البته فجایع و ویرانی‌های حاصل از آتشفشان‌ها هم کم نیستند. در اینجا منتخبی از بهترین عکس‌هایی را خواهید دید که بعضی از معروفترین آتشفشان‌های دوران معاصر را به تصویر کشیده‌اند. ۱. ساکوریجیما؛ ژاپن

آتشفشان ساکوریجیما بیش از یک قرن قبل در سال ۱۹۱۴ فوران کرد؛ این بزرگترین فوران آتشفشانی تاریخ ژاپن بود. در این تصویر یک گروه نجات را می‌بینید که دارد خود را از محل آتشفشان دور می‌کند. پیش از این فوران چندین زلزله منطقه را لرزاند و همین باعث شد که اکثر مردم بتوانند به موقع محل زندگیشان را ترک کنند.   ۲. وزوویوس؛ ایتالیا

وزوویوس یکی از فعال‌ترین آتشفشان‌های دنیاست. این آتشفشان در سال ۱۹۴۴ یعنی در بحبوحۀ جنگ جهانی دوم فوران کرد. در این تصویر تاریخی که توسط نیروی هوایی آمریکا به ثبت رسیده، عبور بمب‌افکن‌های آمریکایی را از فراز این آتشفشان مشاهده می‌کنیم.   ۳. ویرونگا؛ کنگو

شاید فکر کنیم خطرناک‌ترین چیزی که از یک آتشفشان بیرون می‌آید همین رودخانه‌ها آتشین باشند، اما حقیقت آن است که گاز‌ها و ابر‌های سمی خاکستر هستند که بیشتر موجب مرگ انسان‌ها می‌شوند. این عکس را کریس جانز در سال ۱۹۸۹ گرفت؛ او در توصیف آن لحظات گفته است که: «صدای حرکت گدازه‌ها مثل غرش یک قطارِ باری در میان طوفان بود».   ۴. پیناتوبو؛ فیلیپین

در سال ۱۹۹۱ آتشفشان پیناتوبو با قدرتی ویرانگر فوران کرد؛ این دومین فوران بزرگ در تمام قرن بیستم بود. به خاطر هشدار‌های قبلی، ده‌ها هزار نفر از مردم خانه‌هایشان را تخلیه کرده بودند، ولی با اینحال ۸۵۰ نفر جان باختند. در این فوران، توده‌های هولناک گاز و خاکستر با سیلابی از گل و لای داغ همراه شده بودند. آلبرتو گارسیا این عکس را از پشت یک وانت گرفت؛ او گفته است که همۀ اعضای گروهشان به لطف خدا نجات پیدا کردند.   ۵. اِتنا؛ ایتالیا

این آتشفشان قرن‌هاست که در جزیرۀ سیسیل فعال است. در این تصویر زیبا، منظره‌ای از چراغ‌های شهر کاتانیا را هم می‌توان دید.   ۶. اُول دوینیو لِنگای؛ تانزانیا

در این تصویر، رنگ‌های متنوع گدازه‌ها را در زمان‌های مختلف می‌توانیم ببینیم. گدازه در ابتدای جاری شدنش بسیار سرخ و درخشان است؛ به تدریج به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید و بعد از سخت شدن سیاه می‌شود؛ اما در برخی مواقع و به دلیل داشتن ترکیبات خاص، گدازه بعد چند روز بودن در معرض هوا، نهایتا به رنگ سفید درمی‌آید.   ۷. اربوس؛ قطب جنوب

در سرزمین یخ‌زدۀ قطبی هم آتشفشان وجود دارد. کوه اربوس دومین آتشفشان بزرگ جنوبگان است و جنوبی‌ترین آتشفشان جهان هم به حساب می‌آید. در این تصویر مردی را در کنار یکی از دودکش‌های آتشفشانی کوه اربوس می‌بینیم.   ۸. ساریچف؛ روسیه

این تصویر خیره‌کننده از ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۲۰۰۹ گرفته شده است. در بالای خاکستر‌های برخاسته از آتشفشان، یک کلاهک از جنس ابر شکل گرفته است که حاصل سرد و متراکم شدن گاز‌های فوران کرده در قسمت‌های بالای جو است.   ۹. نیرانگونگو؛ کنگو

در این تصویر که در سال ۲۰۱۱ گرفته شده، یکی از اعضای گروه اعزامی موسسۀ نشنال جئوگرافیک را می‌بینیم که در میان دریایی از گدازه‌های سرد شده قدم برمی‌دارد. این آتشفشان، بزرگترین دریاچۀ مواد مذاب در جهان را دارد که این ویژگی تا حدی به خاطر جنس گدازه‌های این منطقه است.   ۱۰. سوفریره؛ مونت‌سِرات

شهر پلیموث (Plymouth) مرکز سکونت در جزیرۀ مونت‌سرات در دریای کارائیب بود. اما در سال ۱۹۹۷ و با فوران آتشفشان جزیره، قسمت اعظم شهر در زیر لایه‌های گل و سنگ و خاکستر مدفون شد. البته، چون در سال ۱۹۹۵ یک فوران دیگر هم اتفاق افتاده بود، بسیاری از ساکنان شهر قبلا آنجا را ترک کرده بودند. ولی تعدادی از آن‌ها دوباره به شهر برگشته بودند که ۱۹ نفرشان در جریان فوران مجدد جان خود را از دست دادند. سرعت حرکت گل و لای در زمان فوران به حدود ۷۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید. حالا پلیموث کاملا شبیه به یک شهر ارواح است.   منبع: فرادید

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: آتشفشان آتشفشان ها گدازه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۱۳۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت الله جوادی آملی: بهشت و جهنم محصول کار ما در همین دنیاست

مرجع تقلید شیعیان گفت: در آخرت بهشتی است که محصول کار آدم است. جهنمی است که محصول کار آدم است. در دنیا هم سعادتی است که محصول کار آدم است و شقاوتی است که محصول کار آدم است. بنابراین دنیا را مذمت کردن برهان علمی ندارد. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، جلسه درس اخلاق هفتگی آیت الله جوادی آملی روز چهارشنبه در محل مسجد اعظم قم به صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد.

آیت الله جوادی آملی در ادامه به شرح حکمت 131  نهج البلاغه پرداخت.

مرجع تقلید شیعیان اظهار داشت: در کلمه 131 وجود مبارک حضرت امیر(سلام الله علیه) آمده است که در آن کلمه وجود مبارک حضرت فرمودند که یک عده ای دنیا را مذمت می کنند و من درباره دنیا و احکام و حِکَم دنیا باید با شما سخن بگویم. «وَ قَالَ ع وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا [الْمُنْخَدِعُ‏] الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِیلِهَا»؛ آیا دنیا را مذمت می کنی در حالی که تو به دنیا مغرور شدی و از مواعظ دنیا بهره ای نبردی.

وی بیان کرد: رسم عده ای است که روزگار و دنیا را بد می گویند، در کلمات عده ای از بزرگان هم هست اما اینها متوجه اند که چه می گویند. نمی گویند دنیا بد کرده است، می گویند دنیا داری است که حوادث تلخی واقع می شود. اصل جریان این است که دنیا ظرف است مثل آخرت. آخرت ظرف است مثل دنیا. در آخرت بهشت است و جهنم است و سعادت، تلخکامی و خوش کامی. هم در آخرت انسان محصول کار خود را می بیند، چه زیبا چه زشت و هم در دنیا محصول کار خود را می بیند. ظرف از آن جهت که ظرف است هیچ تقصیری ندارد.

آیت‌الله جوادی آملی گفت: یک سلسله حوادثی مربوط به نظام هستی است که اگر فلان ستاره با فلان ستاره در فلان مقطع نزدیک بشوند این می شود سعد، یا می شود نحس. آن یک حساب عالمانه دارد، این یک امر علمی است، برای اینکه به زمان برنمی گردد، برای آن آثار هم دستور دادند که حتی در فلان روزی که قمر در عقرب است، گفتند صدقه بدهید یا دعا هست و امثال ذلک، این مشکل را حل می کند، اما اینکه برخی می گویند امروز روز نحسی بود چنانکه یکی از اصحاب خدمت وجود مبارک امام دهم رسید و فرمود امروز خیلی روز سختی بود، روز نحسی بود، فلان جا لباسم پاره شد، فلان جا پایم آسیب دید! فرمود چرا به روز می گویی روز بدی است؟ این روز زمان است، در این زمان خیلی ها کار خوب کردند، خیلی ها هم کار بد کردند. خیلی ها هم کامیاب شدند، خیلی ها هم متضرر شدند. ظرف چه کاری به مظروف دارد؟ حرف محققانه آن است که زمان و مکان ظرف هستند، یک؛ ظرف فقط منتظر است که شما در چه مظروفی کار می کنید؟ آن نحس و سعد حساب عالمانه و محققانه خاص خودش را دارد که آن هم در روایات آمده است.

وی عنوان کرد: پس روزگار از آن جهت که ظرف است مشکلی ندارد و از آن جهت هم که ظرف است خیلی نباید از آن با جلال و شکوه یاد کرد. لذا نمی توان گفت آخرت جای بدی است، نخیر، آخرت جای بدی نیست. محصول کار خود آدم است. در آخرت بهشتی است که محصول کار آدم است. جهنمی است که محصول کار آدم است. در دنیا هم سعادتی است که محصول کار آدم است و شقاوتی است که محصول کار آدم است. بنابراین دنیا را مذمت کردن برهان علمی ندارد.

آیت الله جوادی آملی گفت: هر کس از این دنیا می تواند رهتوشه برای آخرت بگیرد اینجا مرکز درآمد و اقتصاد است، چون هر کس به جایی رسیده است از درست رفتاری و درست گفتاری و درست کرداری خود در دنیا به آنجا رسیده است. «وَ دَارُ غِنًى لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْهَا» امیرالمونین فرمود: این زاد و توشه را از همین جا باید گرفت. هر کسی کار خیر کرد به شهادت رسید یا جانباز شد به نظام خدمت کرد به انقلاب خدمت کرد به جنگ خدمت کرد نتیجه خودش را می بیند. به مراکز علمی خدمت کرد، فرهنگی خدمت کرد، خدماتی ارائه کرد، به خودش خدمت می کند. خدمت، علم، معارف در دنیا ظرف است برای همان ها و ظرف خوبی هم هست برای آنها.

مرجع تقلید شیعیان در پایان اظهار داشت: دنیا از آن جهت که مخلوق ذات اقدس الهی است، مورد احترام است. آخرت از آن جهت که مخلوق است، مورد احترام است. انسان باید تمام تلاش و کوشش را بکند، یک؛ بیراهه نرود، دو: راه کسی را نبندد.

انتهای پیام/

  

دیگر خبرها

  • آیت الله جوادی آملی: بهشت و جهنم محصول کار ما در همین دنیاست